babie lato
wieczory smutne i dni radosne,
twierdze na skale
i domki z kart
czas jednakowo porywa z sobą
na wici wspomnień unosi w dal
ze szczęściem znasz się tylko przelotnie
babiego lata żal
nie tak spoglądaj, nie tak
lecz pozwól chwilom w przeszłość ulecieć
które nie mają znamienia Krzyża
i tak rozpędzi wiatr
tylko te z twarzą Zmartwychwstałego
dosięga Boski Tkacz
wplata je w Siebie - na wieki wieków
tak stwarza drugi raz
twój własny
wszech-trwały-świat
