Poniżej zamieszczam fragmenty artykułu z naszej strony, żeby przybliżyć Zgromadzenie, którego jestem członkiem.
Zgromadzenie Franciszkanek Misjonarek Maryi powstało się w Indiach w Ootacamund. Zrodziło się z misyjnych potrzeb Kościoła. Papież Pius IX zatwierdził je 6 stycznia 1877 roku w Uroczystość Objawienia Pańskiego, która stała się patronalnym świętem Zgromadzenia.
Założycielką jest Francuzka, Helena de Chappotin, o imieniu zakonnym Maria od Męki Pańskiej. Od samego początku istnienia Zgromadzenie miało charakter uniwersalny. "Jesteśmy katoliczkami - pisała Założycielka- i musimy pragnąć, by nasze powołanie było powszechne jak Kościół, nasza Matka. Ten uniwersalny wymiar powołania czerpała z kontemplacji odkupieńczej misji Chrystusa, który stał się Człowiekiem i umarł na krzyżu za wszystkich ludzi".
"Miejmy szerokie spojrzenie- zachęcała Założycielka - które obejmuje cały świat. Nie miejmy do nikogo uprzedzeń. Niech miłość w nas sprawi, byśmy odczuwały potrzebę modlitwy za całą ziemię. Ona potrzebuje Boga. My Franciszkanki Misjonarki Maryi mamy jeden kraj- cały świat do nas należy… Naszą polityką jest miłość i tak, jak miłość jest powszechna, nie możemy o nikim zapomnieć, ani nikogo wykluczyć".
Od początku ideałem Zgromadzenia było formowanie wspólnot międzynarodowych, które same z siebie mają być ewangelizujące. Takie wspólnoty zapowiadają i przygotowują pełnię Królestwa, w którym wszystkie narody pojednane będą tworzyły jeden lud Boży.
Od początku istnienia Franciszkanki Misjonarki Maryi były posyłane przez Kościół. Uniwersalizm posłań przejawiał się w tym, że siostry osiedlały się według pragnienia Stolicy Apostolskiej w misjach zagranicznych najbardziej niebezpiecznych i oddalonych oraz na braku specjalizacji działań apostolskich.
Posłane i poświęcone powszechnej misji Kościoła angażujemy się w nią oddając nasze życie do całkowitej dyspozycyjności jak Maryja. Uczymy się od Niej kochać realizując nasze powołanie kobiety w bezinteresownym darze z siebie, aby wzrastało życie innych. Maryja, służebnica Pańska, odkrywa dla nas sekret życia kontemplacyjno-czynnego, równowagę między aktywnością i modlitwą, co często jest największym problemem w apostolstwie.
Ewangeliczna scena Nawiedzenia jest swoistego rodzaju modelem powołania misyjnego Franciszkanek Misjonarek Maryi. Maryja posiadała wystarczająco Boga, by Go dawać, by zanieść Go innym. Być misjonarką Maryi to kontynuować Jej misję i odziedziczyć potrójny charakter powołania: misjonarki, ofiary i adoratorki.
Nasz dynamizm apostolski czerpiemy z Eucharystii, która jest centrum naszego życia. Największym misjonarzem Zgromadzenia jest Jezus wystawiony i adorowany w Najświętszym Sakramencie. Z Ofiary i adoracji eucharystycznej wypływa nasz kontemplacyjny i misjonarski dynamizm. Obecność Eucharystii i ewangeliczne życie we wspólnocie, modlitwa i ofiara naszych cierpień są naszą pierwszą, a niekiedy jedynie możliwą formą ewangelizacji.
Chcemy iść do wszystkich jak Jezus z sercem pokornym, gotowe zarówno uczyć się od innych i przyjmować, jak i dawać w postawie szacunku i akceptacji dla każdego człowieka, w postawie otwarcia i służby.
Realizujemy nasze powołanie na drodze franciszkańskiej naśladując Chrystusa pokornego i ubogiego, żyjąc Ewangelią wśród świata w prostocie, pokoju i radości. Ubóstwo franciszkańskie czyni nas gotowymi do misji. Wolne jak pielgrzymi w poszukiwaniu Królestwa, oczekując wszystkiego od Boga i wszystko Mu oddając żyjemy błogosławieństwem ubogich w nadziei i radości. Dewiza św. Franciszka „Bóg mój i wszystko moje” ukazuje nam jedyne i wieczne przywiązanie. Z tego wypływa nasze oderwanie od miejsc, osób, rzeczy, od samych siebie.
Od początku istnienia Zgromadzenie Franciszkanek Misjonarek Maryi odpowiadało wspaniałomyślnie na wezwania misyjne Kościoła i jak mówiła Założycielka, nie jest ono owocem pobożności i wymysłu ludzkiego, ale apostołem posłanym przez Boga. Od 1895 roku zakładanie nowych fundacji uległo niezwykłemu przyśpieszeniu. Średnio były to dwie propozycje tygodniowo. W chwili śmierci Założycielki w 1904 roku Zgromadzenie miało placówki na czterech kontynentach ( z wyjątkiem Oceanii) i trzy tysiące członkiń.
Charyzmat Zgromadzenia Franciszkanek Misjonarek Maryi mocno osadzony w życiu i posłannictwie Kościoła jest stale aktualny i wydaje owoce świętości życia. Pierwszym jest śmierć męczeńska siedmiu Franciszkanek Misjonarek Maryi w Chinach 9 lipca 1900roku podczas powstania Bokserów. Kościół przypieczętował tę ofiarę ogłaszając je błogosławionymi 24 listopada 1946 roku i kanonizując 1 października 2000 roku. 
Innym owocem była beatyfikacja zmarłej 7 kwietnia 1905 r. w Chinach młodej siostry Włoszki, Marii Assunty Palloty. Uroczystość beatyfikacji miała miejsce 7 listopada 1954 roku.
W Niedzielę Misyjną 20 października 2002 roku odbyła się beatyfikacja Założycielki, Marii od Męki Pańskiej.
Obecnie Zgromadzenie liczy ok. 7000 sióstr i jest obecne w 78 krajach świata a siostry pochodzą z 79 narodowości. (tu: strona domu generalnego)
Polska należy do prowincji Europy Środkowej i Wschodniej (Węgry również :) )
Od siebie jeszcze dodam, że dziedzicząc charyzmat naszej Założycielki, każda z nas w dniu ślubów wieczystych ofiarowuje swoje życie za Kościół i zbawienie świata, jednocząc się z cierpieniami Jezusa Chrystusa.
